بررسی تأثیر آموزش مهارت های هوش هیجانی بر خودکارآمدی، افسردگی و ارتقاءهوش هیجانی دانش آموزان راهنمایی محروم از پدر

چکیده این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های هوش هیجانی بر خودکارآمدی، افسردگی و ارتقاء هوش هیجانی دانش آموزان محروم از پدر انجام شده است که از روش شبه آزمایشی (طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دختران مقطع دوم و سوم راهنمایی محروم از پدر کمیته امداد شهر قرچک در سال تحصیلی 92 - 1391 می باشد که با روش تصادفی ساده 60 نفر از آنها انتخاب شدند و به پرسشنامه های هوش هیجانی شات(1998)، افسردگی کودکان و نوجوانان جان بزرگی(1388)، خودکارآمدی کودکان و نوجوانان موریس(2001) و پرسشنام? مشخصات پاسخ گفتند.سپس، به منظور اجرای طرح آزمایشی، 30 نفر به عنوان گروه کنترل و 30 نفر به عنوان گروه آزمایش انتخاب شدند. ابتدا از تمام افراد پیش آزمون گرفته شد سپس گروه آزمایش، به مدت 12 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند. پس از اتمام دوره آموزشی از تمام افراد پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها (با توجه به اینکه مفروضه های تحلیل کوواریانس تأیید نشد) از آزمون t مستقل برای مقایسه تفاوت نمره ها در مرحله ی پیش آزمون و پس آزمون استفاده شده است. نتایج حاکی از این است که آموزش مهارتهای هوش هیجانی باعث ارتقاء هوش هیجانی (افزایش مهارت ارزیابی و ابراز هیجان، مهارت تنظیم هیجان، مهارت بهره برداری از هیجان) (001/0p<) و افزایش خودکارآمدی (افزایش خودکارآمدی تحصیلی، خودکارآمدی اجتماعی و خودکارآمدی هیجانی) در گروه آزمایش شده است(001/0p<).همچنین آموزش مهارتهای هوش هیجانی باعث کاهش افسردگی در گروه آزمایش شده است(001/0p<).